در بسياري از گويشهاي كردي از جمله كردي فهلوي ( فَيلي ) هنوز پسوند « دَر » به كار مي رود . مانند « نان دَر » كه به معني « كسي است كه وظيفه ي غذا دادن به خانواده و اطرافيانش را بر عهده دارد .» مرد از مُردن است . زيرا زايندگي ندارد .مرگ نيز با مرد هم ريشه است.
زَن از زادن است و زِندگي نيز از زن است .
دُختر از ريشه « دوغ » است كه در ميان مردمان آريايي به معني« شير « بوده و ريشه واژه ي دختر « دوغ دَر » بوده به معني « شير دوش » زيرا در جامعه كهن ايران باستان كار اصلي او شير دوشيدن بود . به daughter در انگليسي توجه كنيد . واژه daughter نيز همين دختر است . gh در انگليس كهن تلفظي مانند تلفظ آلماني آن داشته و « خ » گفته مي شده.در اوستا اين واژه به صورت دوغْــذَر doogh thar و در پهلوي دوخت .
دوغ در در اثر فرسايش كلمه به دختر تبديل شد . آمده است.
اما پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . كار كندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنين ناميده شدند.
پوست در، به پسر تبديل شده است .در پارسي باستان puthra پوثرَ و در پهلوي پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است
در بسياري از گويشهاي كردي از جمله كردي فهلوي ( فَيلي ) هنوز پسوند « دَر » به كار مي رود . مانند « نان دَر » كه به معني « كسي است كه وظيفه ي غذا دادن به خانواده و اطرافيانش را بر عهده دارد .»
حرف « پـِ » در « پدر » از پاييدن است . پدر يعني پاينده كسي كه مي پايد . كسي كه مراقب خانواده اش است و آنان را مي پايد .پدر در اصل پايدر يا پادر بوده است . جالب است كه تلفظ « فاذر » در انگليسي بيشتر به « پادَر » شبيه است تا تلفظ «پدر» !
خواهر ( خواهَر )از ريشه «خواه » است يعني آنكه خواهان خانواده و آسايش آن است . خواه + ــَر يا ــار در اوستا خواهر به صورت خْـوَنــگْـهَر آمده است .
بَرادر نيز در اصل بَرا + در است . يعني كسي كه براي ما كار انجام مي دهد. يعني كار انجام دهنده براي ما و براي آسايش ما .
« مادر » يعني « پديد آورنده ي ما »
