رزق و روزی ، ریسک
در زمان امپراتوری ساسانیان، ایرانیان انجام کارهای سخت خود را به کارگران مزدور خارجی بویژه عرب ها و اسیران رومی واگذار می کردند و در ازای این کارها که همواره با خطرات جانی و بدنی همراه بود، مزد روزانه‌ای را بنام روزیک Rozik به آنها پرداخت می کردند.
سپس این واژه وارد زبان عربی شده و به رزق (روزی دادن) دگرگون شد.
آبجىواژه اى ترکى - در اصل آغاباجى مرکب از : آغا (سيده) + باجى (خواهر
)
به معناى خواهر (لغت نامه ى دهخدا
)
مخفف شده ى آن آبجى مى باشد (فرهنگ
معين
).
ازي
ن
رو هم نميدونم چون تا بحال نشنيده بودمش
!
گول
اینم یه لغت جالب دیگه که به شکل عجیبی با معادل فارسی اش شبیه هستشgullible یعنی ساده لوح - کسی که راحت گول می خوره ازه فعلش از اون هم بانمک تره : to gull = گول زدن !! رسما همون کلمه اس دیگه ؛ درسته ؟
ریشه گول رو از فرانسه goule دونستن ؛ به معنای بلعیدن - خوردن (از اونجا می رسه به لاتین gula به معنای گلو) ... خب ، در نظر بگیرید : توی فارسی هم ما میگیم " گول خوردن " ؛ یعنی هم ما و هم اونا، "گول" رو یه چیز خوردنی می دونیم !!! خدایا ! یه معجزه !!
بعد یه دفعه پیش خودم گفتم " نکنه ما گول رو از اونا گرفتیم ؟ چون اولا کلمه شیکی به نظر میاد و ضمنا به نظر نمیاد که مثلا حافظ تو شعرش از کلمه گول استفاده کرده باشه " . اما در واژه نامه معین دیدم که از مولوی نقل کرده :
جمع گردد پیش شوی گول خود (=شوهر نادان خود)
بنابراین میشه از اصیل بودنش اطمینان داشت
